Schoonvader

Verwittiging:

Dit is een sterk erotisch verhaal, enkel bedoeld voor volwassen rijpere lezers.

Alle overeenkomsten met reëel bestaande personen en/of situaties zijn louter toevallig en vallen volledig buiten de wil, het opzet en de verantwoordelijkheid van de auteur.

Clara had wel een goede echtgenoot, daar niet van. Johan droeg haar op handen en hij respecteerde haar, misschien zelfs iets te veel. Zij had zo graag gehad dat hij wat wilder met haar te werk zou gaan als ze seks hadden. Maar dat gebeurde niet. Johan neukte Clara wel, maar hij ging altijd erg omzichtig met haar lichaam om, alsof ze breekbaar was, of familie van de Heilige Maagd Maria. Hij vond één keer per week de liefde bedrijven ruimschoots genoeg. Clara niet. Als het aan haar hing zouden ze elke dag neuken, en op dagen dat ze echt heet stond twee of drie keer op één dag. Experimenteren met seksstandjes wou Johan ook niet. Dat vond hij “dierlijk” en respectloos voor een vrouw.

Op een avond had Johan het over zijn vader Pierre. Hij zei dat hij veel respect had voor die man, maar dat zijn vader toch wel een enigszins intimiderende figuur was.

“Wel, natuurlijk is hij dat,” reageerde Clara nogal bits. “Dat is typisch voor vaders die proberen hun zonen een degelijke opvoeding te geven.”

Dat Clara die bitse reactie had was niet zonder reden. Ze zei het wel luchtig terwijl zij en Johan in bed lagen, klaar voor nog een nacht met Netflix om hen in slaap te wiegen.

"Ik bedoel, hij was behoorlijk succesvol toen hij in de twintig was, dat heb ik je toch verteld?" zei Johan.

“Succes bij de vrouwen? Kon hij neuken wie hij wou? Bedoel je dat?” vroeg Clara schamper.

“Nee, daar weet ik niets van. Daarover heeft hij het nooit met mij gehad. In Luik had op enkele jaren tijd een mooi bedrijf uitgebouwd. Vlakbij de Quai de la Batte had hij een grote zaak. Hij verkocht tweedehands meubelen, geen oude brol, maar degelijke meubels met klasse.”

“'Maar hij verloor alles, dat heb je me ook gezegd.”

“Ja, alles waarvoor hij zo hard gewerkt had ging in rook op met de zwendel van Lernout en Hauspie. Niet alleen dat: mijn vader is een dromer. Hij stelt zich voor dat hij nog een beroemd dichter kan worden. Jammer genoeg, zijn gedichten zijn te alledaags, echt karamellenverzen die geen enkele uitgever interesseren. Daardoor stak hij niet meer genoeg tijd in zijn bedrijf, en samen met zijn dwaze investeringen leidde dat tot het failliet van zijn zaak. Zijn schuldeisers achtervolgden hem. Hij heeft daarna allerlei klusjes opgeknapt, in het zwart. Niet zijn beste momenten.”

"Wat maakt het uit? Hij lijkt toch terug op zijn pootjes terecht gekomen… Jij bent door zijn toedoen in ieder geval niet zo'n snobistische flierefluiter zoals er in Hasselt te veel rondlopen.”

“Misschien niet, nee. Iets anders nu: mijn vader zoekt een onderkomen. Ze hebben hem in Luik uit zijn appartement op de Boulevard d’Avroy gezet. Je weet wel dat ik hem wil helpen, alhoewel… het zou fijn zijn om ergens zonder huisgenoten te wonen.” mompelde Johan.

“Heb je hem misschien beloofd dat hij bij ons kan intrekken?” vroeg Clara ongerust.

“Nee, helemaal niet, maar ik heb wel gezegd dat hij dit weekend voor een paar dagen naar hier kan komen.”

Wat haar man bedoelde was Clara niet echt duidelijk. Hij was weer in een van die stemmingen. Clara slikte en zuchtte. Telkens wanneer het over zijn vader ging was Johan een heel ander persoon. Zelf had hij nooit een klein fortuin van de ene op de andere dag verloren, maar toch bleef hij die tegenslag van zijn vader in zijn hoofd spelen.

“Laten we even ontspannen,” zei Clara, terwijl ze zich in bed tegen hem vlijde. “Zoals gewoonlijk zal tijd wel raad brengen. We komen het weekend wel door met je vader. Het zijn tenslotte maar twee dagen.”

Johan zei geen woord, maar hij leunde genoeg tegen Clara aan om zijn kin op haar hoofd te leggen. Zij had kunnen zuchten van opluchting. Graag had zij gehad dat Johan haar zou strelen en kussen, en dan de liefde met haar bedrijven… Maar dat gebeurde niet. Haar man was daarvoor niet geînteresseerd, of niet in de stemming. Clara drong niet aan. Ze kende de gang van zaken, en ze waren in ieder geval weer op veilig terrein. Maar wat zou het weekend brengen? Johans vader woonde wel nog altijd in Luik, maar zijn aanwezigheid voelde veel dichter aan dan normaal.

Een auto had de vader van Johan niet meer. Die was al een tijd geleden door de deurwaarder in beslag genomen. Op zaterdagmorgen moesten ze hem op de Boulevard d’Avroy gaan ophalen. Tijdens de rit naar Luik waren ze allebei zenuwachtig. Johan was zo verkrampt dat zijn vingers strak om het stuur zaten en zijn knokkels wit waren. Clara probeerde niet eens een gesprek te beginnen, maar liet in plaats daarvan een van haar favoriete afspeellijsten de stilte vullen, Die had ze zelf samengesteld. “Rustige Mannen” was de titel die ze aan die CD had gegeven.

Tegen de tijd dat ze stopten bij het appartementsgebouw aan de Boulevard d’Avroy dacht Clara dat ze zich had voorbereid. Zij was een hete vrouw met een goed ontwikkelde libido, dat wist ze van zichzelf, maar toch niet het type meisje dat jongens gewoonlijk mee ergens naartoe nemen om ze eens ferm te neuken. En zelfs in dit geval was Johan degene die er bij haar had op aangedrongen om met hem mee zijn vader op te halen.

Clara droeg een schattig jurkje en vond dat haar make-up er perfect uitzag. Maar er ging een rilling door haar heen toen zij de man bij de voordeur van het appartementsgebouw zag wachten. Pierre. Zij kende hem. Er werden niet veel woorden gewisseld. Pierre wachtte aan de auto tot Clara uitstapte. Hij ging langs zijn zoon zitten, en Clara moest naar de achterbank. Tijdens de rit van Luik naar Hasselt kwam Clara niet of nauwelijks aan het woord. De conversatie tussen Johan en Pierre was ook erg beperkt en oppervlakkig. Er hing een bepaalde spanning in de auto waarbij Clara zich niet goed voelde.

Toen ze terug in Hasselt aankwamen zei Johan tegen zijn vader:

“Ik zal je tassen naar boven brengen.”

Pierre knikte zonder een woord te zeggen. Hij Johan wisselden alleen maar een knikje uit voordat Johan verderging met de bagage uit de auto te laden.

Pierre pakte zijn spullen uit op de slaapkamer die hij toegewezen kreeg en installeerde zich daar. Om twee uur in de namiddag moest Johan vertrekken om met de reserven van Zonhoven Halveweg een wedstrijd te spelen tegen die van Sparta Kuringen. Toen bleef Clara alleen achter met haar schoonvader Pierre Francken. Zij werd weer zenuwachtig. Ook op het appartement hing er spanning in de lucht die haar benauwd maakte en het haar moeilijk maakte om normaal te ademen. In de woonkamer stil blijven zitten kon Clara niet. Daarvoor was ze te zenuwachtig. De aanwezigheid van haar schoonvader drukte op haar. Plots besloot ze dat ze zichzelf met hem moest confronteren, en eens ernstig met hem praten. Ze maakte een kop koffie en ging daarmee resoluut naar de slaapkamer van Pierre.

Hij was precies niet verwonderd zijn schoondochter te zien opdagen. Hij lachte op haar van uit de clubzetel die naast het bed stond. In die zetel lag hij iets achterover, met één een been over de armleuning. Zijn hemd met opgerolde mouwen had hij opengeknoopt zodat Clara zijn onbehaarde blote borst zag. In zijn hand had Pierre een bijna leeg glas. De namiddagrust, het zweverige, de geur van een man op de kleine slaapkamer… Het maakte dat Clara zich slap op haar benen voelde. Er vloeide den warme golf door haar heen, een golf die de voorbode was van iets onvermijdelijk dat haar ging gebeuren… Zij was er klaar voor, en ze wilde zich laten meevoeren.

Zij keek naar het bed, en daarna naar Pierre. Haar blik zei hem genoeg. Haar schoonvader zette het glas neer. Clara hield zich klaar. Zij hoorde het leer van de clubzetel kraken onder de druk van zijn lichaam toen Pierre opstond. Hij kwam naar haar toe, en hij streelde haar zachtjes over haar wang met de rand van zijn ene hand, terwijl hij met de andere lichtjes de vorm van haar billen naging. Open pupillen, scherpe indrukken waren bij Clara het gevolg. Alles wat haar schoonvader deed maakte van haar een vrouw die klaar was voor de liefde. Zij spande haar nek en tilde haar hoofd op. Haar geest echode in de slaapkamer, haar zintuigen stonden scherp en hongerig. Ze wou dat Pierre haar op het bed legde, en haar lichaam nam. Daar wachtte haar schoonvader ook niet mee, alsof hij Clara’s gedachten had gelezen.

Achteraf herinnerde Clara zich niet meer precies hoe ze allebei uit de kleren waren geraakt. Had Pierre haar uitgekleed, had zij dat bij hem ook gedaan? Het was voor haar die namiddag alsof de hele wereld dreef op een vlot, Clara lag naakt op haar rug op het bed. Haar benen bungelden er aan de zijkant langs af. Op zijn knieën lag Pierre voor haar, met zijn hoofd tussen haar gespreide benen. Hij eerde haar vrouwelijkheid door haar clitoris te likken en erop te zuigen, terwijl zijn handen blindelings haar borsten streelden. Clara’s huid werd klam, en de wanordelijke golf van lust en verlangen naar hem ging door haar heen. Zij voelde die aan als de frisheid van een waterval, een provocatie... Zij verheugde zich in haar prooi, binnen het bereik van haar ogen. Zij bewonderde haar schoonvaders bleke huid, zijn stijve piemel die verlangend zijn kop naar haar kutje reikte.

En waar Clara zo erg naar verlangde gebeurde ook. Pierre stond weer recht kwam naar de rand van het bed toe en dreef zijn gezwollen pik in haar doornatte poesje. Zo graag had Clara gehad dat hij op haar zou komen liggen en zij haar schoonvader zijn gewicht op haar zou voelen wegen… Maar dat gebeurde niet. Was Pierre bang om zijn schoondochter pijn te doen? Of dacht hij aan zijn zoon Johan en wou hij diens missionarishouding bij het neuken van Clara niet nadoen? Het speelde eigenlijk geen rol. Ook als Pierre zijn dochter in die rare houding neukte, hun liefdesbeleving was een wonder, een sensueel wonderkind van het toeval...

Voor Pierre Francken was het een geweldige belevenis om de liefde te bedrijven met zijn mooie schoondochter. Niet alleen het zinnelijk genot dat hij had door in haar liefdestunnel te mogen bewegen speelde een rol. Zijn ogen kon hij niet afhouden van haar schoonheid in deze unieke situatie… Schaduwen vielen op Clara’s rondingen, er was de clair-obscur gradatie van haar gebruinde huid uitgesneden met satijnachtige plooien, de perfectie van de lijnen, de kromming van haar schouders, de goddelijke naaktheid van haar hemelse borsten en haar heupen die ze naar omhoog hief om de krachtige stoten van Pierre zijn piemel dieper in haar kutje te voelen. Clara hield haar hoofd schuin. Op haar gezicht lag een zelfverzekerde glimlach, Pierre zag er een mengeling in van haar onschuld, haar wellust en haar overspel.

Er viel niets meer te zeggen. Clara hoorde haar hart kloppen in haar slapen, en wilde muziek deed haar lichaam trillen toen zij hevig klaarkwam. Pierre hield het nog even vol voor hij ook zijn orgasme kreeg, niet zo hevig als dat van Clara wel niet. Hij was dan ook ouder. Toen dat gebeurd was trok Clara haar schoonvader toch over zich heen. In elkaar verstrengeld bleven ze elkaar koesteren, elkaar kussen en strelen.

Clara voelde zich geweldig. Terwijl het sperma van Pierre traag uit haar kutje terugvloeide dacht Clara na. Hoe zou ze haar man Johan toch kunnen overtuigen om zijn vader definitief bij hen te laten inwonen zonder dat het opviel?

© Robur Quercus 2022