Verlegen Sanne

Verlegen Sanne

Verwittiging:

Dit is een sterk erotisch verhaal, enkel bedoeld voor volwassen rijpere lezers.

Alle overeenkomsten met reëel bestaande personen en/of situaties zijn louter toevallig en vallen volledig buiten de wil, het opzet en de verantwoordelijkheid van de auteur.

Elke week kreeg Frank Vanduren op zijn telefoon enkele zwoele selfies. Daarop waren meisjes en vrouwen geheel of gedeeltelijk in hun blootje te zien. Het waren er van allerlei leeftijden. Hoe dat kwam had Frank zich in het begin wel afgevraagd. De meest voor de hand liggende uitleg die hij bedenken kon was dat zijn bazin die hij in de archiefkelder elke maandagnamiddag neukte misschien haar mond niet had gehouden. Maar echt waarschijnlijk was dat niet. Thérèse Anquelard, de Brusselse directrice van Matrix Life Insurance, deed alle moeite van de wereld om haar persoonlijk leven voor het personeel verborgen te houden. Zelfs haar wekelijkse minnaar Frank Vanduren wist niet eens hoe oud Thérèse was, of ze getrouwd, vrijgezel of gescheiden was…

In de meeste gevallen ging het om vrouwen en meisjes die bij MLI werkten, maar er waren er ook een aantal die Vanduren enkele jaren daarvoor in zijn glorietijd aan de Vrije Universiteit Brussel hadden gekend. Over het algemeen hadden die vrouwen maar één bedoeling: van bil gaan met Vanduren wegens zijn speciale anatomie. Wel waren niet alle vrouwen er op uit om zich te laten neuken. Sommigen waren alleen maar nieuwsgierig. Ze wilden gewoon zijn piemel zien. Ze mochten altijd komen kijken. Daar had Vanduren niets op tegen. Daarbij hadden ze een keuze: ofwel betaalden ze hem vijftien euro en dan mochten ze vijf minuten naar zijn lul kijken zonder hem aan te raken. Wilden ze hem bevoelen in die vijf minuten, hem hard doen worden en stijf doen staan, dan kostte dat nog eens vijfentwintig euro.

Sinds hij zijn geslacht tegen betaling liet zien aan de VUB, meestal samen met de bijna even “welgeschapen” student geneeskunde Dirk Pieterman had Frank zijn tarieven lichtjes opgetrokken, “geïndexeerd” als het ware. Er was wel een uitzondering: als Vanduren haar na de bezichtiging eens lekker mocht neuken hoefde een meisje niet te betalen. Nog dit: een foto van zijn lul, die mochten ze niet nemen en die kregen ze ook niet. Frank Vanduren was op zijn hoede. Je wist maar nooit waar zo een foto’s konden belanden. Hij voelde zich te zeer in zijn sas bij Matrix Life Insurance om het risico te lopen daar op straat gegooid te worden door zijn eigen stommiteit.

Eergisteren kreeg hij die selfie van Sanne Winkler. Zij werkte in de receptie bij MLI. Daar stond ze aan de telefoon meestal Duitstalige klanten te woord.

Frank had nooit veel aandacht aan receptioniste Sanne besteed. Nu bekeek hij haar selfie aandachtig. Mooi zag ze er wel uit op haar foto, maar ze durfde blijkbaar niet recht in de lens kijken. Ze zag er meer verveeld dan blij uit, vond Vanduren. Of was ze verlegen? Dat kon ook.

Frank contacteerde haar, niet op het werk, maar met een sms op haar telefoon. Zij had Frank graag ontmoet, zei ze. Naar hem toe komen in Schaarbeek, dat deed ze liever niet. Zij vond zijn buurt niet veilig genoeg met al die Marokkanen die er dag en nacht ronddwaalden.

Daarom ging Frank ‘s anderendaags rond acht uur ‘s avonds maar naar haar toe. Sanne woonde in Elsene, niet ver van de Avenue Louise. Daar had ze een appartement met één slaapkamer.

Toen Frank bij haar aankwam bleek inderdaad dat Sanne nogal verlegen was. In haar appartement had ze de lichten gedimd. Frank dacht dat ze het halfduister opzettelijk had geschapen om de gepaste sfeer te scheppen. Daarin vergiste hij zich. Sanne had dat gedaan om haar onvolkomenheden wat te camoufleren: haar huid zag er al niet zo fris meer uit, haar tamelijk kleine borsten hingen al een beetje door, en ze had nogal platte billen.

In het begin verliep het gesprek tussen haar en Frank Vanduren maar stroef. Wel had Frank snel begrepen wat Sanne haar bedoeling was. Ze had een losse tricot vest aan waar haar borsten bijna uit vielen. Voor Frank was het duidelijk wat Sanne van hem verwachtte. Veel plichtplegingen waren er dus tussen hun beiden niet. Hij begon aan de gesp van zijn broeksriem te morrelen om te zien hoe ze daarop zou reageren. Hij was stomverbaasd toen ze haar verlegenheid aflegde en tegen hem zei:

“Om je piemel te zien wil ik niet betalen, je begrijpt wel wat ik bedoel, of niet?”

Wat dat inhield wist Frank zeker. Zij had er niets op tegen dat hij seks met haar had.

Erg romantisch was hun ontmoeting in Elsene niet. Wel dronken Sanne en Frank eerst samen een glas witte wijn. Frank vond hem niet lekker. Hij was voor zijn smaak veel te zoet.

Dan gingen ze op een antieke Louis XVI canapé zitten in de woonkamer. Sanne werd nu echt ondernemend en begon aan Frank zijn broekriem te frutselen. Wat ze in de zin had wist hij dadelijk. Hij kleedde haar uit, en zij hielp hem uit de kleren. Ondertussen was zijn piemel rechtop gaan staan. Toen Sanne zijn onderbroek over zijn knieën trok kon zij haar ogen niet geloven.

“Wat een knaap heb jij daar wel tussen je benen!” zei ze. “Het is dan toch waar wat er rondverteld wordt over jou…”

Frank wou zeggen dat het zijn schuld niet was dat hij zo geschapen was. Dat liet hij maar.

“Heb jij je penis laten verlengen?” vroeg Sanne terwijl ze stomverbaasd naar zijn stijve pik bleef kijken.

“Nee, die is zo vanzelf gegroeid,” zei Frank, een beetje verontwaardigd. “Vind je hem abnormaal?”

“Dat wil ik niet zeggen,” zei ze. “Hij is anders dan de piemels die ik bij andere kerels heb gezien. Die van jou is wel bijzonder groot. Hij is ook niet recht. Hij heeft zowat de vorm van een banaan, met die kromming en de eikel die naar omhoog wijst. Een erg grote banaan dan wel! En je eikel…”

“Wat is er met mijn eikel?” vroeg Frank.

“Wel, die is dunner dan de rest van je piemel,” zei Sanne. “Bij de lullen die ik tot nu toe gezien heb is dat net andersom. Als die stijf zijn is de eikel dikker dan de stam.”

“Ja, dat heeft ooit een student geneeskunde aan de VUB ook tegen mij gezegd. Hij had ook een indrukwekkende piemel, niet zo groot als die van mij, maar als die stijf stond was zijn eikel dikker dan de mijne.”

“Dus jullie hebben je piemels vergeleken?” vroeg Sanne.

“Een beetje wel, ja. Eigenlijk wou Dirk me goeie raad geven.”

“Om je niet laten op te vallen met die slurf in je broek?”

“Nee, om er munt uit te slaan, om het zo maar te zeggen.”

“Munt uit slaan? Wat bedoel je daarmee?”

“Wel, Dirk was de zoon van een conciërge bij rijke mensen in Brasschaat. Veel geld hadden zijn ouders niet. Hij heeft een deel van zijn studies geneeskunde aan de VUB kunnen betalen door zijn piemel te laten zien. Ergens in een zaaltje van een café kwamen dan studenten, en vooral studentinnen samen. Ze moesten Dirk vijf euro per persoon betalen om zijn lul te mogen zien. Als er minder dan tien kandidaten waren bleef die in zijn broek. Voor minder dan vijftig euro deed Dirk niet mee.”

“En stond hij dan stijf, zoals die van jou nu?”

“Nee, die hing gewoon tussen zijn benen. Maar voor nog vijf euro per persoon meer mocht dan een meisje uit het publiek Dirk zijn piemel aaien totdat hij gezwollen was en rechtop ging staan. Meestal waren er kandidates genoeg. En in de meeste gevallen was het dat meisje dat met haar handje Dirk zijn jongeheer tot leven had doen komen dat die avond van hem een flinke beurt kreeg.”

“En jij, deed jij dat ook?”

“Jazeker, Dirk vond het zonde dat zo een prachtig neukorgaan als dat van mij niet wereldkundig werd gemaakt. Dat was zijn guitige manier om het te zeggen. Dat heb ik dan ook gedaan, aan hetzelfde tarief als Dirk. Ik schat dat toen ik aan de VUB was toch wel bijna vijfhonderd medestudenten mijn piemel zijn komen bewonderen, tegen betaling. Ik schat dat ongeveer driekwart daarvan meisjes waren. Nu laat ik af en toe mijn piemel ook nog wel eens zien, maar niet meer zo goedkoop als toen ik nog studeerde aan de VUB.”

“En na de voorstelling, deed je dan hetzelfde als je vriend Dirk?”

“Meestal wel, ja. Niet altijd. Soms boezemde mijn stijve lul toch wat angst in bij de studentinnen. Dan kwam het er niet van er eentje te mogen neuken.”

“Willen wij het nu ook eens doen?”

Daar had Frank Vanduren niets op tegen. Hij kroop boven op Sanne. Zij deed haar benen erg ver uit elkaar en zei:

“Niet te hevig, alsjeblieft. En probeer misschien ook niet je piet helemaal in mijn kut te stoppen. Met jouw formaat… Ik zou geen scheuren binnenin willen oplopen.”

Dat begreep Frank wel, want Sanne was toch nogal tenger. Hij ging voorzichtig aan de slag. Maar met voorzichtige stootjes raakte hij niet naar binnen in haar poesje. Hij voelde met zijn hand tussen haar schaamlippen of ze niet te droog was. Dat was niet het geval. Haar schaamlippen gaapten open en haar kutje was drijfnat. Dat hij niet bij haar naar binnen kon raken was duidelijk door het formaat van zijn stijve pik. Toch had het ook te maken met de canapé waarop ze lagen. Om te beginnen was hun houding toch tamelijk ongemakkelijk. Daarbij kwam nog dat de kussens te zacht waren. Elke keer als Vanduren een stootje gaf met zijn onderbuik om met zijn eikel in Sannes neukgaatje te raken duwde hij eigenlijk alleen maar haar kontje naar omlaag in de zachte kussens.

Dat had Sanne na een paar mislukte penetratiepogingen ook wel begrepen.

“Kom, sta maar recht van die canapé,” zei ze. “We gaan iets anders proberen. Zo komt er niets van. We zakken altijd maar weg in die kussens. En ik sta zo verschrikkelijk heet, echt op barsten, zo geil ben ik.”

Dat had Frank al wel gemerkt aan haar doornatte kut. Wat zij van plan was wist hij niet. Ineens vroeg Sanne hem:

“Als je klaarkomt, verlies je dan veel sperma?”

“Soms gebeurt dat wel eens,” antwoordde Frank. “Als het een tijdje geleden is dat ik nog seks gehad heb. Maar meestal niet. Het is niet omdat mijn piemel zo groot is dat mijn teelballen meer sperma aanmaken dan bij de meeste andere mannen.”

Dat scheen Sanne toch niet echt gerust te stellen. In haar blootje ging ze even weg. Frank vermoedde dat ze naar de badkamer was geweest, want ze kwam terug met een grote grijze badhanddoek. Die spreidde ze uit op de vloer van de zitkamer.

“Kijk, ik weet niet wat we mogen verwachten,” zei ze verontschuldigend. “Er ligt hier erg duur kamerbreed tapijt. Het zou doodjammer zijn als wij daar vlekken op zouden maken.”

Daar had Sanne gelijk in. Het tabakskleurig voltapijt was mooi en het zag er peperduur uit.

Haar oorspronkelijke verlegenheid was Sanne volledig kwijt. Ze nam Frank bij zijn schouders en deed hem samen met haar op de badhanddoek gaan liggen. Zijn piemel nam ze als een knots in haar hand en werkte die tussen haar dijen in.

“Kom jongen, laat het ons nog eens proberen,” lachte ze. “Ik wed dat het dit keer gaat lukken.”

Dat was ook zo. Sanne lag nu op een harde ondergrond en Frank kon haar kont niet meer wegduwen in de kussens. Na wat onhandig gepruts lukte het hem toch nog altijd niet om met zijn eikel in de natte pruim van Sanne naar binnen te raken. Daar vond zij toch wel iets op. Zij deed haar benen zo ver open als ze kon en met haar vingers sperde ze haar kut uitnodigend open.

En toen ging het plots. Met een schokje schoof Frank zijn eikel in Sanne naar binnen. Binnen in haar had ze wel een spannertje, maar hij was voorzichtig, en het ging naar behoren. Helemaal kon hij zijn piemel niet in haar kutje steken. Hij voelde dat als hij nog verder wou zijn eikel op iets hard stootte. Sanne liet een gilletje en zei:

“Verwoest mijn baarmoederhals maar niet. Zachtjesaan kan toch ook.”

Dat deed Frank. Met voorzichtige trage halen neukte hij Sanne. Zij genoot er erg van. Haar ogen draaiden weg in hun kassen en er droop kwijl uit haar mond op haar wang.

En dan, toen Frank naar zijn schatting iets meer dan vijf minuten in haar kutje bewogen had kwam Sanne klaar. Haar orgasme was hevig. Niet Frank, maar zij verloor veel vocht toen ze klaarkwam. Zij spoot lustvocht uit haar kut, wel tien seconden lang. Het sproeide in gulpen van tussen haar schaamlippen en maakte de badhanddoek nat, maar ook Frank zijn teelballen en zijn dijen.

Zij was in de zevende hemel na haar orgasme. Haar gezicht straalde toen ze zei:

“Je was goed, zo verschrikkelijk goed. Zo heerlijk heb ik het nog met niemand anders gehad. Kom, nu jij.”

Frank liet zich niet pramen. Iets minder voorzichtig dan voorheen ging zijn piemel heen en weer in Sanne. Een paar keer raakte hij haar baarmoederhals even. Dan vertrok haar gezicht, maar evenzeer moedigde Sanne hem aan om verder te blijven doen door zich aan hem vast te klemmen.

En dan kwam Frank klaar in haar strak kutje. Echt veel sperma verloor hij niet. Toen hij zijn piemel teruggetrokken had uit haar flamoes zag hij dat er een beetje van zijn zaad terugvloeide van tussen Sannes schaamlippen. Een beetje maar, niet eens genoeg om de badhanddoek nog natter te maken…

© Robur Quercus 2022