Panne bij de Dichteres

Panne bij de dichteres

Verwittiging:

Dit is een sterk erotisch verhaal, enkel bedoeld voor volwassen rijpere lezers.

Alle overeenkomsten met reëel bestaande personen en/of situaties zijn louter toevallig en vallen volledig buiten de wil, het opzet en de verantwoordelijkheid van de auteur.

Er is een gezegde “Je weet nooit hoe een koe een haas vangt.” Dat gold ook toen ik een panne moest gaan herstellen bij juffrouw Marianne Wijbers. Zij was een tamelijk bekende dichteres in die tijd. De poëzie die ze schreef, daar begreep ik geen snars van. Mijn vader Georges bewonderde haar. Wel zeggen dat ze een klant van hem was, misschien beïnvloedde dat wel zijn mening over die kunstenares. Hij had een exemplaar van een Nederlands literair tijdschrift “Lateraal”. Daarin stond een gedicht van Marianne Wijbers:

“Krakende Karekiet Knagend Klagen

Knal Knauw Knak Kris Kras Klauw Knook

Kantelende Kandelaar Krakelende Krekels

Kromme Kavels Kloppende Kloten”

“Experimentele Dichtkunst” heette dat, zei mijn vader, en volgens hem zat daar een diepere betekenis achter. Dat kon wel zijn, maar ik verstond er niets van en haar gedicht ging ver boven mijn petje. Nooit zou ik gedacht hebben dat ik later die experimentele dichteres eens lekker mocht neuken, maar dat is er toch van gekomen…

Ondertussen was ik eenentwintig, en ik werkte in het gasflessendepot en het verwarmingsbedrijf van mijn vader. Wel niet alleen als leverancier van bussen gas of als installateur en reparateur van gaskachels en gasverwarming, maar ook als elektricien. Daarvoor had ik met avondlessen bij het VTI in de Kleine Breemstraat een attest behaald. Soms had de panne van een gasverwarming te maken met een slecht elektrisch contact, of een verkeerde aansluiting.

Mijn vader stuurde me naar Maasmechelen. Daar had hij bij die Nederlandse juffrouw centrale verwarming op gas geïnstalleerd toen ik nog op de handelsschool zat in Hasselt. Marianne Wijbers woonde in een huis aan de Stroweg met een mooi uitzicht op het water van de Maasbempder Greend. In haar huis hadden werklui de bovenverdieping van het huis van de dichteres geschilderd. Wat er gebeurd was wist mijn vader niet precies, maar er was nu ernstige waterschade. Iemand had een buis van de douche losgemaakt, of gebroken. Nu was daardoor de gasverwarming in het huis uitgevallen.

Juffrouw Marianne Wijbers stootte de schuld op de schilders. Niet alleen de badkamer was overstroomd, ook was het water door het plafond gesijpeld tot in de kamer daaronder. Dat was uitgerekend juffrouw Wijbers haar bureau waar zij dag in, dag uit, met haar gedichten bezig was. Het was het enige vertrek waar, volgens haar, alle goede “vibes” samenkwamen en zij inspiratie kreeg om haar teksten te schrijven. Bijgevolg wou ze dat de panne binnen de kortste keren zou hersteld worden en dat ze niet meer zou sterven van de kou door het gebrek aan verwarming. Dat was mijn taak.

Ik reed met een van de bestelwagens van mijn vader naar het opgegeven adres in Maasmechelen. De juffrouw wist dat ik ging komen, en zij ontving me nogal koeltjes. Zij had het koud, zei ze, en dat hield de Muze van haar weg. Het hielp weinig dat ik haar verzekerde dat ik het probleem van de baan zou helpen. Zij was, schatte ik, achteraan dertig, maar toch nog een erg mooie vrouw met sexy vrouwelijke vormen, tamelijk gedrongen van gestalte, maar met volle borsten en een mooie ronde kont. Dat kon ik zien ondanks de ouderwetse kleren die ze droeg.

Ik controleerde grondig wat er aan de hand was in het bureau van de dichteres. Ergens moest het insijpelende water een kortsluiting hebben veroorzaakt, want de computer en de printer werkten niet meer, op geen enkel stopcontact stond nog stroom, en ook de lichten gingen niet meer aan in het bureau. Omdat ik nogal goed thuis was in elektriciteit dankzij de avondlessen in de Vrije Technische School dacht ik dat ik het probleem tamelijk snel zou kunnen oplossen.

Maar ik had de klus bij die juffrouw onderschat. Er was meer aan de hand dan ik eerst had gedacht. Ik probeerde de aardbeveiliger in de schakelkast terug op te zetten, maar die sloeg slag op keer terug af. Ik begon de leidingen uit te meten. Na een uur zoeken stelde ik vast dat het probleem in de muur van het bureau zat. Daarin was de elektrische leiding nat geworden die naar de kelder ging waar de aardgasketel stond.

Ik belde mijn vader om hem te verwittigen dat ik een muur zou moeten openkappen en minstens één leiding vervangen, en misschien nog wel meer. Ik schatte dat, als alles meeviel, de herstelling twee of zelfs drie dagen zou in beslag nemen. Mijn vader aarzelde. Hij vroeg me om mijn telefoon aan juffrouw Wijbers door te geven. Hij legde haar uit dat de kosten voor de werkzaamheden die uitgevoerd moesten worden hoog zouden kunnen oplopen, en hij vroeg of zij daarvoor een degelijke verzekering had. De dichteres belde Gina Swyngedouw, haar verzekeringsmakelaarster. Die verzekerde haar dat alle kosten voor de herstelling zouden worden terugbetaald. Zelfs mocht ik in Maasmechelen, Lanaken, Maaseik of omgeving twee of drie nachten op hotel gaan, en juffrouw Wijbers natuurlijk ook. Ook die kosten werden terugbetaald, beweerde Gina Swyngedouw.

Ik begon in het bureau van de dichteres de pleister van de muur te kappen eens ik met een apparaat uitgevonden had waar precies de leiding zat. Die klus nam twee uur in beslag. Daarna probeerde ik met een slijpschijf voorzichtig de elektrische leiding bloot te leggen in de muur die gemetseld was in Boomse baksteen. Ondanks het gebrek aan verwarming had ik het niet koud. Mijn opdrachtgeefster wel. Die liep te klappertanden.

Dus besloot Marianne Wijbers dat wij voor een tijdje het ijskoude en vochtige huis gingen verlaten. Zij had achter mijn rug al gebeld naar het Hotel de Berkentak. Dat, zei ze mij, was een mooi hotel met een wellnesscentrum dat “La Mynette” heette in Dilsen-Stokkem. In Maasmechelen zelf wou ze niet op hotel gaan. Daar was zij min of meer een beroemdheid, ongeveer zoals Dana Winner in Kermt, met dit verschil dat Chantal Vanlee een artiestennaam gebruikte, en Marianne Wijbers altijd haar eigen echte naam. In Maasmechelen kende iedereen haar als dichteres, en daar zou ze misschien door opdringerige bewonderaars lastig worden gevallen.

Mij maakte het niet uit waar we naartoe gingen. Ik zou overdag toch moeten zwoegen en ploeteren om de panne in het huis op de Stroweg gerepareerd te krijgen. Ik zou al blij zijn dat ik ergens mijn hoofd kon neerleggen en slapen zonder onderbreking tot ‘s anderendaags ‘s morgens.

Ik stelde aan juffrouw Wijbers voor dat we samen in mijn bestelwagen naar Dilsen-Stokkem zouden rijden. Dat wees ze af. Zij zou wel een taxi bellen die haar naar het hotel zou brengen. Ik moest maar alleen met de bestelwagen er naartoe rijden. De taxi kwam haar op de Stroweg ophalen om iets voor zes die avond. Ik ruimde op, en legde mijn werktuig in een kast in de gang die ik met een sleutel kon afsluiten.

Even had ik gedacht dat juffrouw Wijbers mij van te laag allooi vond om samen met haar in het publiek te worden gezien. Daarin had ik me toch wel vergist, zo bleek eens dat ik in Hotel de Berkentak aankwam. Daar zat Marianne Wijbers mij in de lounge ongeduldig op te wachten. Ze zei dat ze vervelend nieuws voor me had. Het hotel was volzet. Ze hadden alleen nog één tweepersoonskamer vrij. Marianne had gediscussieerd met de mensen aan de receptie, maar die hadden gezegd dat het te nemen of te laten was. Er was geen enkele ruimte tot onderhandelen. Dat het hotel volzet was kwam doordat er in Dilsen-Stokkem in het kader van het Oud Limburgs Schuttersfeest een grote folkloristische schietwedstrijd doorging met deelnemers uit zowel Belgisch- als Nederlands Limburg.

“Wat denk je?” vroeg Marianne aan mij.

“Beslis jij maar,” antwoordde ik. “Jij hebt voor dit hotel gekozen.”

“Dan neem ik die kamer,” zei ze. “We hebben geluk dat we die nog kunnen krijgen.”

We kwamen in de kamer binnen, en die was klein. Ik was misschien niet verwend, want ik ging zelden of nooit op hotel, maar dit was geen echte gerieflijke kamer. Om eerlijk te zijn was het overdreven om het een tweepersoonskamer te noemen. De badkamer had alleen maar een douche. De hoofdkamer zelf werd gedomineerd door het bed. Er was geen ruimte voor andere meubels, behalve een plank onder een enorme TV aan de muur. In een kleine ingebouwde kleerkast stonden een strijkijzer, een waterkoker, wat koffie en thee en twee koekjes.

Marianne maakte zich onmiddellijk een kop groene thee en at de twee koekjes op terwijl ik mijn reistas uitpakte. Zetels waren er niet in de kamer. We zaten langs elkaar op het bed en de vermoeidheid sloeg bij mij toe. Het was nog vroeg op de avond. Het diner zou pas over een uur worden geserveerd.

Mijn ogen vielen dicht. Ik moest slapen. Dat zei ik tegen Marianne. We waren het erover eens dat we geen andere keuze hadden dan gewoon samen in bed te gaan liggen en de volgende dag proberen een tweede kamer te krijgen, hoewel dat er niet zo hoopvol uitzag.

Marianne ging naar de badkamer om zich op te frissen terwijl ik me uitkleedde tot op mijn onderbroek en in het bed ging liggen. Daarna ging zij naar beneden voor het diner.

Ik sliep toen ze na het avondeten bij mij kwam liggen. Plots werd ik half wakker en voelde haar huid tegen de mijne. In haar slaap had ze zich tegen mijn rug genesteld. We lagen lepeltje-lepeltje, en net als ik had zij nog alleen haar onderbroekje aan. Ik trok haar hand in de mijne, hield die tegen mijn hart en viel weer in slaap.

Toen ik weer wakker werd omdat ik moest gaan plassen voelde ik haar hand op mijn borst. Ze moet de verandering in mijn ademhaling hebben gehoord, en ik voelde haar zachte hand mijn borst strelen. Toen ik me niet wegtrok ging ze met haar nagels langs mijn borst naar mijn buik. Mijn spieren huiverden als reactie en ik voelde hoe ze mijn schouderbladen kuste terwijl ze zich tegen me aan drukte. Ik maakte me zachtjes van Marianne los en ging naar de badkamer om te plassen. Toen ik terug in bed kwam liggen sloeg zij een stevige dij om me heen, en ik voelde haar venusheuvel tegen mijn billen drukken. Ik stak mijn hand uit en voelde haar kont in haar slipje. Ik rolde me op mijn rug, voelde mijn piemel hard worden toen ze lager reikte en haar hand over de lengte van mijn lul streek. Ze nestelde zich in het bed onder de dekens en kroop tussen mijn dijen, ik voelde haar door mijn onderbroek aan mijn piemel frommelen. Zij trok mijn onderbroek naar omlaag en nam mijn pik in haar handen, en toen stopte ze die in haar mond. Ik hapte naar adem door het genot dat ik had omdat ze met haar tong mijn eikel likte. Ze nam me diep in haar mond en likte en kuste vakkundig mijn piemel. Ze was zo goed in het gebruiken van haar tong. Likken, en toch hard tegen mijn eikel drukken, haar wangen bewegen en me diep in haar warme, natte mond aftrekken… Ik had al eerder enkele pijpbeurten gekregen, wel niet zo vaak, maar deze was van een andere klasse. Ik kwam bijna klaar, maar dat wou ik niet. Dat moest ik voor het laatste zien te houden. Ik duwde de dekens van me af en keek naar haar terwijl ze op haar knieën lag tussen mijn dijen, haar kont naar omhoog terwijl ze op mijn lul aan het zuigen was. In plaats van haar tegen te houden, streelde ik haar door haar haar en over haar rug. Dat leek haar een groen licht te geven en ze streelde mijn strakke kontgat terwijl ze me in haar keel aftrok.

“Ik kom,” zuchtte ik. “Ik kan het niet meer inhouden.”

Marianne stopte even, keek me aan, glimlachte en zette haar hebzuchtige verleiding van mijn pik voort. Mijn dijen huiverden toen ik mijn lading zaad diep in haar keel schoot. Ik voelde haar slikken en me schoon zuigen. Daarna hield ze mijn slappe piemel in haar mond terwijl ze hem kuste, hem streelde en rechtop ging zitten. Ik keek toe terwijl ze met mijn ballen speelde. Dat deed ze blijkbaar graag, en ook had ze veel belangstelling voor het kammetje wild vlees dat ik achteraan op mijn eikel had. Daar ging ze telkens weer met haar wijsvinger overheen.

Lang duurde het niet eer mijn lul weer naar omhoog kroop. Ik besloot toen de controle over te nemen. Ik ging rechtop zitten en kuste Marianne, eerst zachtjes, maar al snel nam de passie het over en ik rolde mijn tong rond de hare. Ik proefde mijn sperma aan de binnenkant van haar wangen, ik proefde het op haar lippen. Ik hield haar schouders vast en draaide haar om. Ik wou op haar kruipen om haar te neuken en ik dacht dat ze graag onder me zou liggen. Dat wou Marianne niet.

“Zo wil ik het niet,” zei ze. “Die missionarishouding is zo vernederend voor een vrouw. Ik ben je gelijke, geen man mag proberen mij te domineren.”

Een beetje verbluft vroeg ik haar:

“Hoe heb je het dan graag?”

“Er zijn houdingen genoeg,” antwoordde ze mij. “We kunnen het doen terwijl we allebei op onze zij liggen en elkaar in de ogen kijken, als gelijken. Of we kunnen het rechtopstaand doen, ook met onze gezichten naar elkaar. We kunnen ook in bed rechtop gaan zitten, ik op jouw schoot, maar altijd met onze gezichten naar elkaar toe.”

Ik liet Marianne uitpraten en kuste ondertussen haar stevige ronde borsten met kleine, eigenwijze, harde tepels die tegen mijn tanden wreven. Ze kreunde van genot toen ik met mijn hand hard tegen haar venusheuvel duwde.

“Doe je onderbroekje uit.” zei ik.

Ze deed snel wat ik vroeg. Ik draaide haar op haar zij met haar gezicht naar mij toe, in dezelfde positie als ze me een paar minuten eerder had uitgelegd. Ik kroop in het bed naar beneden, lichtte haar linkerbeen naar omhoog en drukte mijn hoofd tussen haar dijen. Ik doopte mijn tong in haar snee, maar ze was nog niet zo nat, ik had meer nodig. Ik likte haar clit, veegde met mijn tong rond haar kutlippen en drukte mijn tong dieper in haar neukgaatje. Niet diep genoeg. Ik zoog hard op haar clit en duwde twee vingers in haar poesje. Ik voelde dat ze dat graag had. Ze klemde zich aan me vast, en ze bleef me over mijn rug strelen. Ik vingerde haar terwijl ik aan haar klit zoog en likte. Haar kittelaar zwol op tegen mijn tong. Ik duwde haar benen uit elkaar met mijn knieën, ik wilde haar zien klaarkomen voor mij.

“Hef je linkerbeen naar omhoog, wil je, Marianne? Houd je benen uit elkaar voor me.”

Ze nam elke suggestie die ik haar gaf aan en deed wat ik vroeg zonder vragen te stellen. Ze wilde wat we aan het doen waren net zo graag als ik. Haar hand hield haar linkerdij naar omhoog en al snel stond ze wijd open voor mij. Nu besefte ik pas dat haar kutje volledig was geschoren. Haar binnenste schaamlippen bloeiden open als een bloem, met brede bloemblaadjes, nat, glanzend, gastvrij. Ik streelde met mijn wijsvinger haar klitje en zag hoe ze bij elke aanraking kronkelde. Ik duwde langzaam mijn vingers in haar kutje, erin, eruit, en ik likte ze schoon voordat ik haar weer langzaam begon te strelen.

“Je moet me neuken, nu.” fluisterde ze.

“Nog niet, Marianne. Ik wil jou eerst zien klaarkomen.”

“Goed dan. Ik ben er klaar voor. Laat me klaarkomen.”

Dat was iets wat ik nog nooit had gehad, een vrouw die zo machtig en dominant was dat ze me toestemming gaf om haar een orgasme te bezorgen. Ik ging de uitdaging aan. Ik had er zin in. Ik wreef langzaam met mijn duim over haar klit terwijl ik twee vingers diep in haar snee gleed. Ze hield haar rechterbeen naar omhoog en ik zag haar neukgat verleidelijk en strak, nat van haar lekkende kutsap. Ik likte mijn middelvinger van mijn andere hand en drukte die tegen haar kontgaatje. Ik had zo een zin om haar in haar kutje te neuken, maar ik deed het niet, ik streelde gewoon hard op en neer tegen haar gezwollen kittelaar terwijl ik de vingers van mijn andere hand diep in haar mossel naar binnen duwde. Telkens ik haar klitje aanraakte zag ik haar gespannen haar benen wijder spreiden, en ik voelde haar lichaamswarmte stijgen. Terwijl ik tegen haar kont duwde en mijn vingers dieper duwde, voelde ik ineens haar kutspieren trillen. Marianne kwam klaar, en ik zag haar lustvocht uit haar kutje gutsen. Haar crème stroomde over mijn handen, liep uit haar, naar beneden op haar rechterdij. Ik kreeg ook mijn deel, op mijn linkerdij en op mijn ballen. Nat, romig, heet was haar pruimsap en… verleidelijk. Mijn pik was nu weer keihard, zo erg had ik zin om de dichteres in haar flamoes te neuken. Ik bewoog me naar haar toe. Ik schoof mijn pik hard bij haar naar binnen, ze nam mijn volledige lengte in haar kut op met een kreun. Zij bokte met haar onderbuik met me mee in hetzelfde ritme terwijl ik diep in haar bleef pompen. Ik drukte haar handen boven haar hoofd, zij wikkelde haar linkerdij strak om mijn middel. We neukten elkaar, we zweetten en lieten ons zowel de lakens als elkaar nat maken. Ik boog me naar opzij om haar te kussen. Ze beantwoordde mijn kus anders dan ik verwacht had, en beet op mijn lip. Die plotse pijn duwde me over de rand en ik schoot mijn lading sperma diep in haar warme kut.

We lagen verstrengeld samen tot mijn piemel zacht werd. In een wirwar van ledematen vielen toen we in elkaars armen in slaap.

Ik werd wakker met Marianne in mijn armen. Zij was me aan het aanstaren en toen ze merkte dat ik wakker was reciteerde ze weer een van haar experimentele gedichten:

Flinke flierefluiter fluit flamoeswaarts

Flauwe flankaanval floche fluimend

Fleurig flikkerend fluitconcertje

Flankerend flocheren? Flamand !

Deze keer had ik wel een vaag idee wat de dichteres bedoelde. Maar dat speelde geen enkele rol. Ik wreef de slaap uit mijn ogen, en ik ging rechtop zitten tegen de achterkant van het bed. Marianne Wijbers kwam op mijn schoot zitten met haar gezicht naar me toe. Ze was nog tamelijk droog tussen haar benen, maar toch wurmde ze mijn piemel in haar kutje naar binnen.

En we bedreven weer de liefde.

De panne bij dichteres juffrouw Marianne Wijbers heb ik wel hersteld gekregen. Alleen, dat heeft een paar dagen langer geduurd dan voorzien. Overdag kwam Marianne kijken hoe het werk vorderde. Ik stopte dan, en zij maakte koffie voor ons twee. Daarna neukte ik haar, meestal rechtopstaand tegen een muur, maar altijd met onze gezichten naar elkaar toe. Soms gebeurde dat maar één keer die dag, voornamelijk als de dichteres het te koud kreeg en terug wou naar het hotel in Dilsen-Stokkem. Daar kwam ik haar dan ‘s avonds vervoegen in onze krappe kamer. Maar dat we weinig ruimte hadden, dat stoorde ons niet echt. Nog twee keer ‘s avonds en één keer ‘s morgens ging ik tekeer in haar kutje en spoot mijn sperma bij haar naar binnen, maar steeds met mijn gezicht gericht naar dat van haar.

Spijtig, maar aan alle mooie liedjes komt een eind. De verwarming werkte weer bij Marianne Wijbers. Wij namen afscheid, nu in haar eigen bed waar wij bijna een ganse dag in liefde met elkaar bezig waren. Vier keer lukte ik erin haar die laatste dag te neuken, en daarbij kwam Marianne zelf ook drie keer klaar. Met een beetje weemoed laadde ik ‘s avonds totaal uitgeput mijn werkgerei in de bestelwagen en reed terug naar Hasselt…

© Robur Quercus 2022